Bir yaşlılık hikayesini Norveç'li yazar Kjersti Skomsvold ilk romanında konu edinmiş.
Mathea ile Epsilon yaşlı bir çifttir, çocukları olmadığından yaşlılıklarında birbirlerinden başka kimseleri bulunmamaktadır. Epsilon bir istatistik kurumunda çalışmakta olan ve eşi Mathea'ya bağlı, tam emekli olduğu gün ölen bir karakterdir. Mathea ise hiç çalışmamış, sosyal olmayan ve toplum ile uyum konusunda sorun yaşayan bir kadındır.
Romanı okurken hoşlanmış olsam da, tam anlamıyla bana hitap ettiğini düşünmüyorum. Genç bir yazarın yaşlı bir çiftin hayatlarına ve düşüncelerine ait detayları bu denli iyi bir şekilde aktarabilmesini başarılı buldum ve ilgimi çekti. Özellikle Mathea karakteri nadiren evden çıkan, kocasından başka hayatında kendini açabildiği kimsesi bulunmayan, komşuları ile karşılaşmamaya özen gösteren ve hayatı boyunca hiç telefon ile aranmamış ilginç bir karakteri temsil ediyor. Bir anlamda toplumun büyük çoğunluğunun içinde bulunduğu faaliyetlere tam olarak katılmaması da onu toplum içinde rahat hareket etmek ve sosyalleşmekten alıkoymuş, diğer yandan bir takım psikolojik sorunları olduğun aşikar karakterin.
Toplamda kitap okunmayı, içerdiği detaylar ve çalışılmışlığı ile hak etmiş olsa da, duygu aktarımı konusunda çok başarılı olduğunu düşünmüyorum. Bunun en temel sebebin de kuzey ülkelerin sinema ve edebiyatında genel olarak duygu aktarımı konusunda diğer dünya edebiyatı ve sinemasına nazaran zayıflıklara sahip olduğu düşüncesine kapılmış olmamdır.
İyi okumalar.
Kayıtlar
