Ne kadar güçlü olursak olalım hepimizin zaman zaman ya başına gelenler, ya kendi korkuları, ya da yüzleşemediği gerçekler karşısında tesellilere ihtiyacı olur. Teselli edebilmek, edilebilmekten daha zordur bazı durumlarda, içi dolu olması gerekir verilen tesellilerin. Bazen yaşadığımız ve gördüğümüz olaylar, bazen uğraşlarımız, bazen etrafımızdaki yakın kişiler, bazen ise hiç tanımadıklarımız ve kendimiz sayesinde farklı yaralarımıza, duygularımıza teselli buluruz.
İşte bu kitap ile insanın teselliye ihtiyacı olabileceği hemen hemen tüm temel konular, çok derinlemesine ve uzun olmasa da, söylenecekler en güzel, yalın ve kısa bir şekilde okuyucuya aktarılmış. Hem kendimizi hem çevremizdeki insanları teselli edebilmek için katkılarının büyük olduğu, bu sebeple farklı yaş gruplarının kolaylıkla okuyabileceğ bir kitap. Kitap tasvirim akıllara, verdiği çoğunlukla işe yaramaz öneriler ve günlük hayatta uygulaması neredeyse imkansız olan “dandik” taktikler ile kişisel gelişim kitaplarını getirmez umarım, zira kitap bu kategorinin tamamen dışında!
Kitaptan yaptığım alıntılar okuyucuya kitabın dili, konuları işleyişi ve teselli verişini daha iyi aktaracaktır;
"Yalnızlık duygusunun birkaç türü vardır aziz dostum: kendine ait zengin bir iç dünyası olmadığı, sağlam bir şahsiyeti, dayanıklı bir iradesi olmadığı için ancak kalabalıklara yaslanarak hayata tutunabilen, başkalarının koltuk değneği gibi kullanarak ayakta kalabilen, kendi başına iken gönlünü eğlendiremiyen nice insan vardır. Böyleleri daimi bir yalnızlık duygusunun başkası ile kendilerini meydanlara, cafe köşelerine, eğlence merkezlerine, vitrinlere, kalabalıkların vahşi homurtularına teslim ederek teselli ararlar."
"Hayatta acılar ne fazladır ne eksik, ne çoktur ne de az. Yağmurun ihtiyaç miktarı yağması kadardır acı. Sokağa şemsiyesiz çıkan adama acı veren yağmur, çatlamış toprağın dudağına öpücük olur, ağzını göğe kaldırmış bekleyen serçeye rahmet olur."
Kayıtlar
